گويا ...دقيقا يه مدته نظرم همسو شده با همين جبرگرايي که ميگي...

به نام خدا

سلام

يه چيزي بگم؟
من نمي دونم چرا يه اندازه ي شماها(داودخان و خيلي هاي ديگه) مشتاق نيستم که ببينم آخرش چي مي شه!!
نه که برام مهم نباشه هاااااااااااا!!!

اما خب حس مي کنم آخرش هنوز معلوم نيست! (درسته خدا مي دونه، اما نبايدم جبرگرا بود خب {منظورم شما نيستيد، به طور کلي گفتم}).

راستش من دلم مي خواد با وجود همه ي کثيفي دنيا، اون لحظات و اون آدماي خوبش رو سوا کنم و يه کوچولو خوش باشم!
يعني من خيلي دنيا طلبم؟...

مي دونم نامرداي دنيا سرجاشون هستن و روز به روزم بيشتر مي شن...
و نمي تونيد تصور کنيد گاهي منم چقدر از دنيا متنفر مي شم...
اما...

نتونستم منظورم رو برسونم :(

واقعا کاش کنترل زندگي و ميدادن دستمون يه نيم نگاه مينداختيم ... خيلي خوب ميشد...

مستر شما جدي جدي جدي جدي خييييييييييييييلي تغيير کردينااااا!