وبلاگ :
يار جکيگوري
يادداشت :
سالاد الويه
نظرات :
1
خصوصي ،
7
عمومي
نام:
ايميل:
سايت:
مشخصات شما ذخيره شود.
متن پيام :
حداکثر 2000 حرف
كد امنيتي:
اين پيام به صورت
خصوصي
ارسال شود.
+
گوياي خاموش
به نام خدا
سلام
اومدم در مورد الويه حرف بزنم، يهو پاسختون به نظر دوستان رو خوندم، بيش از الويه ي شما دلم براي چيز ديگه اي سوخت... دلم سوخت براي خانواده هاي اونايي که پيک نيک داشتند! دلم سوخت براي جوونيشون... براي (عذر مي خوام) نفهميشون! (خواستم بنويسم جهالت، اما حسم فقط با اون کلمه بيان مي شد!)
خيلي سختي کشيديد، اما خدا رو شکر به سلامتي تموم شد. اوضاع اونا که خودشون هم باعثش بودند الآن در چه حاله؟...
در بهترين حالت همچنان انگل خونوادشون هستند... در حالت بد هم تموم بدنشون گنديده... يا بدتر...
ببخشيد کامنت آيينه ي عبرتي نوشتم! اما رسماً حالم بد شد...
واي به حال شمايي که باهاشون زندگي کرديد...
پاسخ
آبجي من قبلا هم گفتم اگه بخوام از بدي هاي اونجا بنويسم فقط بايد بشينين به حال من گريه کنين ، در اثر يه ويروس عکسهاشون پاک شد وقتي عکساشونا به مادرم نشون ميدادم زار زار گريه مي کرد ، همه اش در حال چرت بودند و يا داشتند مي کشيدند اونم همه چيز کراک شيشه و ... جالب بود که هر کي ميومد محصولي جديد معرفي مي کرد و بقيه هم معتادش ميشدند ، بعضي وقتا از دستشون ديوانه ميشدم ولي چه مي شد کرد بدتر از همه اينکه سرهنگ به من دستور داده بود ترکشون بدم
