سلام
جانا سخن از دل ما مي گويي ولي چه کنيم به قول يارو گفتني : بايد که بمانيم با درد بسازيم ..........
ولي اي کاش مي شد مي توانستيم يه کاري بکنيم که عزيزانمون از فکر کردن به سرنوشت ما و چي شدن آينده ما خيالشون راحت مي شد و فقط به سلامتي خودشون فکر مي کردند و ما هم آنقدر توانمند بوديم که هر کاري که مي شد براشون انجام مي داديم اما چه بگويم که اين اي کاش ها براي ما تمو مي ندارد ولي چه کنيم که من هم به اين نتيجه رسيدم که بدون اونها هيچ چيزي مفهومي ندارد و دعا ميکنم که اول عزيزانمون را براي ما نگه دارد بعدش اگه خواست ما را براي اونها نگه دارد
پياده شدن خيلي ساده است، خدا كنه سر ايستگاه درست پياده شي كه اگه اشتباهي پياده شده باشي، ديگه راه برگشتي نيست و اين قطار دنيا رفته كه رفته!
اون موقع تو مي موني و حيروني و سر گردوني كه ديگه فايده اي نداره.
(البته من بر خلاف همه ي نظرات ديگران، اين احساس لطيف خطرناك رو تحسين مي كنم!)
