یار جکیگوری
یادش بخیر انگار همین دیروز بود یادمه روز بازی دوستانه ایران و کرواسی بود ، ظهرش به ما گفتن آماده بشین باید برین جایی ، ماهم آماده شدیم تا بریم جایی ، بعد از گرفتن اسلحه آماده شدیم و رفتیم نشستیم پشت ماشین مربوطه ،در راه انقده تند می رفت که ساعت من از دستم کنده شده بود و من متوجه نشده بودم فقط تموم فکر و ذکرم این بود که از عقب ماشی پایین نیفتم، بعد از طی مسافتی نسبتا طولانی به مکان مورد نظر رسیدیم ، گفتند باید کمین بزنیم برای همین به دو گروه تقسیم شدیم من با محسن امانعلی خانی و چندتا دیگه از بچه ها افتادیم توی یک گروه ، بعد بهمون گفتند دراز بکشین ، منم دراز کشیدم ولی بعد از مدتی دیدم هرکی رد میشه برای من دست تکون میده ! خیلی تعجب کردم ، بعد دیدم فرمانده گفت آخه این موجود نخراشیده دیگه چیه با ما فرستادن؟ این که از این کمین بزرگتره همه دارن یبیننش دیگه با خودمون نمیاریمت ، گفتم آخه جناب سروان من چیکار کنم من برای کمینگاه های ایران ساخته نشدم ! خلاصه اون روز دیگه هیچکی از اون طرف رد نشد کاملا لو رفتیم فرمونده هم کلی از دست من ناراحت بود ، بعد از مدتی هم گفت راه بیفتین تا بریم ، همین جا بود که به مزایای قد دومتری خودم برای اولین بار پی بردم، تموم بچه ها هم از من تشکر فراوان کردن گفتن ایشاالله بشی سه متر! ادمه دارد
| Design By : Pichak |
