یادش بخیر یه تقویم دیواری کوبیده بودیم به دیوار و دونه دونه روزها را خط میزدیم ، لعنتی مگه تموم میشد ، یادمه هر روز هرکی وقت میکرد این کار را انجام میداد ، روز های که من روی تقویم خط میزدم پیش دستی میکردم و فردای اون روز را هم خط میزدم چشمتون روز بد نبینه درست همون روزایی که من پیشاپیش خطشون میزدم  یا درگیری میشد یا یه گشت یا کمین خفن به پستمون میخورد که تا چند روز به اتاق برنمیگشتیم بعد چند روز وقتی باز همه چیز عادی میشد بچه ها میومدن آمار میگرفتن میدیدن آخرین بارمن تقویمو خط زدم کلا دیگه ممنوع شد من تقویم را خط بزنم ...

وای خدای من نمیدونین چه لذتی داره تقویم خط زدن آخه تنها مرحله از زندگیم بود که دوست داشتم زود تموم بشه ولی جون به لب شدم تا اومد تموم بشه

آخرین باری که تقویم خط زدم تقریبا 8اسفند  بود چون فرداش قرار بود برم مرخصی یادم نمیره درخواست مرخصی را گذاشتم رو میز حاجی .............. که یهو فریاد زدند اسلحه بگیرین درگیری شده به همون نام و نشون لغو مرخصی شدیم و از فردای اون روز به مدت دو هفته به کمین رفتم کمینی که هنوز بعد از سه سال وقتی یادم میاد ............

بیچاره مادرم اونروز خبر درگیری و شهادت و گروگان گرفته شدن چندتا از سربازای جکیگور را تو اخبار شنیده بود و فورا زنگ زده بود جکیگور

بچه ها هم بهش گفتن من رفتم چابهار تفریح ‍، اینکار چند روزی تکرار شده بود منم که تو کوه دسترسی به تلفن نداشتم ، این میون مادرو فکر کرده بود من یه بلایی سرم اومده خلاصه بنده خدا کلی حالش بد میشه منم بعد از چند روز تونستم با موبایل یکی از کادریا زنگ بزنم خونه ، بیچاره مادرم .....................

خلاصه بعد از چند روز بالاخره چند تا نیرو آوردن و جای ما را عوض کردن فکرش رو بکنین تواین چند روز ،به قول داداش دوستم که اهل آمله: آخه تو چی یاد گرفتی که میگی تو خدمت خیلی چیزا یاد گرفتم

من جوابش رو ندادم ولی یاد گرفتم که آدما به اندازه ظرفیتشون آزمایش میشن اینکه یه جا خدمت کنی که هر روز ممکنه روز آخرت باشه ، اینکه دوستی رو که امروز کنارته فردا برا همیشه از دستش میدی ، اینکه از گرمای سوزان اونجا باید شبها را تو اتاق کوچیکی که هشت نه تا استوار بودن بدون کولر به صبح برسونی یا اینکه های دیگه که اینجا جای گفتنشون نیست ولی فکر کنم برای پختن یه جوان خام کافی باشه

نوشته شده در دوشنبه 88/11/26ساعت 1:39 صبح توسط داود نجفی نظرات ( ) |